Herceg Novi
Specyficzny mikroklimat, któremu miasto zawdzięcza swą bujną roślinność, zapewnił Herceg Novi przydomek „miasta kwiatów”.
Herceg Novi – port morski
Herceg Novi został założony w 1382 roku przez bośniackiego króla Tvrdko I Kotromanića. Początkowo nosił nazwę św. Stefan albo Castelnuovo. Życzeniem Tvrdka było, aby Bośnia posiadała własny port morski i nie była dłużej uzależniona w handlu od Dubrownika. Dlatego mieszkańcy dokonali blokady miasta i zmusili bośniackiego władcę, aby uznał monopol Dalmatyńczyków na handlu solą. Po śmierci Tvrdka, wojewoda Sandalj Hranić Kosacza otrzymał miasto Herceg Novi w spadku. Od tego momentu miasto z dużym sukcesem zajmowało się handlem różnego rodzaju wyrobami.
Herceg św. Sawy
Swoją dzisiejszą nazwę miejscowość otrzymała w czasach panowania siostrzeńca wojewody Kosacza, hercega (stopień szlachecki w ówczesnej Bośni) świętego Sawy – Stjepana Vukczića Kosacza. Wtedy to Herceg Novi przeżywał swój największy rozkwit. Turcy zdobyli miasto w 1482 roku i z krótką przerwą w latach 1538-1539, kiedy przejęli je Hiszpanie, władali nim przez prawie dwa wieki do 1687 roku. Po okresie panowania tureckiego na terenach miasta pojawiły się różne narody, które pozostawiły głębokie ślady w historii i kulturze tego regionu.
Wojny Światowe
Kolejnym okupantem byli Wenecjanie utrzymujący się przy władzy aż do upadku republiki w 1797 roku. Od tego momentu dochodziło do kolejnych częstszych walk o panowanie nad miastem. Rezultatem pokoju w Campo Formino z 1797 roku było przyznanie miasta Austriakom, którzy utrzymali się tam do 1806 roku. Na kolejny rok władzę przejęli Rosjanie, a w okresie napoleońskim (po Pokoju Tylżyckim w 1807 r.) do miasta wkroczyli Francuzi, którzy z kolei znów oddali Herceg Novi w 1814 roku Austriakom. Cała zatoka Boka Kotorska była we władzy Cesarstwa Austro-Węgierskiego, aż do końca I Wojny Światowej. Królestwo Czarnogóry przez cały okres wojny próbowało wyrwać miasto z rąk austriackich, przeprowadzając wielokrotne bombardowanie Herceg Novi z okolicznych wzgórz Lovćen. Wojsko serbskie wkroczyły do zatoki 7 listopada 1918 roku.
Po zakończeniu I wojny światowej dochodzi do połączenia Serbów, Chorwatów i Słoweńców i stworzenia wspólnego państwa zwanego Królestwem SHS, a później Jugosławią. W jej skład, od roku 1923 wszedł również region Boki Kotorskiej.
W czasie II Wojny Światowej, po kapitulacji Jugosławii, miasto było okupowane przez Włochów, a później przez Niemców. Ponownie zostało wyzwolone dnia 28 października 1944 roku i od tego momentu wszedł w skład Socjalistycznej Republiki Czarnogóry.
Co warto zobaczyć w Herceg Novi?
- Trg Herceg Stjepana to główny plac Starówki, popularnie zwany Belavista, na którym między palmami stoi cerkiew św. Michała Archanioła (lub po serbsku Arhandjela Mihajla), która została założona w latach 1900-1910 w stylu serbsko-bizantyjskim.
- Wieża zegarowa znana jako Sahat kula z 1667 r to kolejny wart uwagi zabytek w Herceg Novi. Jej górna ośmiokątna część zwieńczona jest blankami, przez co przypomina figurę szachową. Na dole znajdują się schody króla Tvrtko, które schodzą do najbardziej popularnego placu Nikole Đurkovića.
- Kanli Kula została skonstruowana w 1487 roku przez Turków. Budowla broniła miasto od strony lądu, służyła również jako więzienie. Po II wojnie światowej jej wnętrze zaadaptowano na letni amfiteatr pod otwartym niebem z 1200 miejsc.
- Forteca Forte Mare razem z cytadelą broniła miasto od strony morza. Zbudowali ją Turcy na przełomie XV i XVI wieku. Później została ona rozbudowana przez Wenecjan. Od Forte Mare prowadzą schody do plaży i portu.
- Twierdza Španjola znajduje się na wzgórzu ponad miastem. Została skonstruowana podczas krótkiego panowania Hiszpanów w 1538 roku. Twierdza ma kształt kwadratu z czterema narożnymi bastionami, a z jej murów roztacza się przepiękny widok na miasto i zatokę.